- 7:00 – Gdańsk: Komitet Obrony Kraju zarządza zmilitaryzowanie wszystkich portów morskich.
- 7:05 – Elbląg: strajkuje „Zamech”, Zakłady Przemysłu Drzewnego im. Wielkiego Proletariatu, Zakłady Przemysłu Odzieżowego „Truso”.
- 7:15 – Szczecin: załogi Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego, Stoczni Remontowej „Gryfia”, „Famabudu” i FMS „Polmo” nie przystępują do pracy.
- 7:25 – Szczecin: dowódca wojskowy garnizonu w Goleniowie zawiadamia, że jeśli KW MO w Szczecinie będzie potrzebowała pomocy, pomoc taką przyśle.
- 7:50 – Szczecin: ze Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego, mimo blokady, wychodzi ok. tysiąca osób.
- 7:55 – Szczecin: zostaje wydany rozkaz dla dowódcy ZOMO, aby w sile ok. 200 funkcjonariuszy udać się na spotkanie z grupą, która wyszła ze stoczni.
- 8:00 – Elbląg: strajkują Elbląskie Zakłady Samochodowe.
- 8:10 – Szczecin: dowództwo wojskowe poleca skierować pułk czołgów na spotkanie idącej grupy ze stoczni.
- 8:15 – Szczecin: w stronę Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego skierowane zostają I, II i III kompania ZOMO. Słychać strzały. Fabryka Sprzętu Elektrycznego przy ul. Kwiatowej przestaje pracować.
- 8:20 – Szczecin: grupa ludzi z nabrzeża „Łasztownia” udaje się w kierunku portu.
- 8:30 – Gdańsk: „Paged” w porcie gdańskim nie pracuje.
- 9:00 – Warszawa: projekt listu do terenowych komórek PZPR jest gotowy, ale Władysław Gomułka wstrzymuje druk. Żąda, by w liście protest określić mianem kontrrewolucji. Domaga się zapisu o wzroście stopy życiowej klasy robotniczej, a zatem o „otumanieniu” robotników przez wrogów politycznych. Chce też, by z jego treści wynikała czytelna sugestia, że użycie siły przez władze miało – poza „porządkowym” – jeszcze jeden cel: uniknięcie „interwencji radzieckiej”. Prace nad kolejną wersją listu trwają cały dzień.
- 9:10 – Szczecin: pracownicy FMS „Polmo” wychodzą z pochodem na ulicę.
- 9:20 – Szczecin: robotnicy z nabrzeży „Łasztownia” i „Ewa” wychodzą na ulicę. Polecenie zabezpieczenia otrzymuje WOP. Grupa 150 osób atakuje KW PZPR. Wojsko używa gazów.
- 9:22 – Szczecin: w rejonie Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego zostaje podpalony czołg.
- 9:25 – Szczecin: komendant miasta melduje, że robotnicy FMS „Polmo” idą w kierunku centrum miasta.
- 9:30 – Gdańsk: w Wolnym Obszarze Celnym portu gdańskiego część załogi agituje za strajkiem, padają groźby wobec osób chcących pracować.
- 10:00 – Szczecin: w rejonie skrzyżowania pl. Żołnierza Polskiego z al. Niepodległości wojsko używa broni na postrach w obronie KW PZPR. Wysłane zostają dodatkowe siły w postaci kompanii czołgów i baterii do ochrony Prezydium WRN. Druga bateria skierowana zostaje na wsparcie KW MO. Delegat ds. specjalnych, płk Markowski, ma dzwonić do Warszawy do gen. Tadeusza Tuczapskiego.
- 10:10 - Gdynia: w Spółdzielni Pracy im. Kilińskiego członkowie partii palą legitymacje i ubliżają sekretarzowi POP.
- 10:20 – Szczecin: wiecujący przed Stocznią Szczecińską im. Warskiego wyrażają chęć rozmowy z władzami.
- 10:30 – Szczecin: strajkujący stoczniowcy zatrzymują dyrektora ds. technicznych i idą do czołgów. Powiadomiony zostaje dowódca dywizji.
- 10:35 – Elbląg: MO otrzymuje informację o wykupywaniu przez młodzież benzyny i środków łatwopalnych.
- 10:55 – Szczecin: Stocznia Remontowa „Gryfia” zamierza wysłać petycję do wojska w sprawie wycofania się – jeśli tego wojsko nie uczyni, zakład przyłączy się do Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego.
- 11:15 – Szczecin: robotnicy Stoczni Rzecznej strajkują, popierają postulaty Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego.
- 11:20 – Szczecin: stoczniowcy domagają się zdjęcia ze stanowisk rządowych osób odpowiedzialnych za zaistniałą sytuację, przejęcia władzy przez wojsko do chwili utworzenia nowego rządu, przywrócenia cen z 1967 r., zapłaty za zmarnowane dniówki w stoczni, przyznania się do błędnych posunięć. Grożą spaleniem stoczni.
- 11:25 – Szczecin: na rogu al. Wyzwolenia i ul. Małopolskiej gromadzi się ok. 200 ludzi. Kierownictwo sztabu zaleca ppłk. Lucjanowi Ligenzie rozbicie grupy.
- 11:45 – Gdynia: na wagonach pojawia się napis: „Kolejarze pomścijcie stocznię gdańską”. Milicja zatrzymuje trzech pracowników portu nawołujących do strajku.
- 11:50 – Elbląg: MO otrzymuje informację, że 800 pracowników Zakładów Wielkiego Proletariatu zamierza wyjść na ulicę oraz o planowanym spaleniu elektrowni i dworca PKP. Zostaje wydany rozkaz otoczenia czołgami Komendy MO, elektrowni, dworca PKP, gazowni, wodociągów, Prezydium MRN, sądu, więzienia, banku i komitetu PZPR oraz wprowadzenia do środka silnych grup uzbrojonych żołnierzy.
- 11:52 – Szczecin: tłum gromadzi się w rejonie Bramy Portowej.
- 12:00 – Szczecin: przy bramie Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego gromadzą się mężczyźni i kobiety z dziećmi. Kierownictwo sztabu KW MO podejmuje działania, by straż przemysłowa nie dopuszczała dzieci na teren zakładu.
- 12:00 – Gdańsk: kluczowe zakłady pracy stopniowo podejmują pracę.
- 12:10 – Szczecin: radiowęzeł zostaje opanowany przez komitet strajkowy, który apeluje przezeń do wojska i milicji, że robotnicy nie chcą wychodzić na zewnątrz, tylko pertraktować. Pracownicy portowi z nabrzeży „Regalica”, Czeskiego, Radzieckiego i Bułgarskiego zbierają się pod świetlicą i idą rozmawiać z władzami zakładów.
- 13:05 –Szczecin: kierownictwo sztabu KW MO zaleca dowódcy ZOMO rozpędzenie grupy ok. 80 osób udającej się w kierunku FMS „Polmo”. Grupa zostaje rozbita i rozproszona. Przy ulicach Dubois i Łady zbiera się ok. 200 osób. Wojsko oddaje salwę i rzuca świece dymne. Zgrupowania nie udaje się rozbić.
- 13:30 – Szczecin: na Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego wykrzykiwane oraz wypisywane są hasła: „Wstań Stalinie bo naród ginie”, „precz z komunizmem rabunkowym”, „chcemy prawdziwego socjalizmu”. Na rogu ulic Śląskiej i Jagiellońskiej gromadzi się tłum.
- 13:35 – Szczecin: ppłk Stefan Chaciński informuje, że od początku zajść (17–18 XII 1970 r.) do godz. 13:00 zatrzymano 270 osób dorosłych i 15 nieletnich, które przebywają w aresztach.
- ok. 14:00 – Szczecin: robotnicy w Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego wybierają dziesięcioosobowy komitet strajkowy. Proklamowany jest strajk okupacyjny.
- 14:20 – Elbląg: 200 osób przed Komitetem PZPR żąda podwyżki płac. Na widok radiowozów grupa rozpierzcha się.
- 14:35 – Szczecin: siły ZOMO zostają skierowane na pl. Żołnierza Polskiego w celu rozpoznania tego rejonu.
- 15:00 – Elbląg: strajkuje „Zamech” i Zakłady Przemysłu Drzewnego im. Wielkiego Proletariatu. Grupa 200 osób próbuje podpalić KMiP PZPR, zostaje jednak rozproszona przez milicję.
- 15:45 – Elbląg: grupa demonstrantów próbuje podpalić czołg na ul. Hetmańskiej. Załoga strzela z działa nabojem ćwiczebnym i oddaje serię z karabinów maszynowych. Oddziały ZOMO rozpraszają tłum wokół czołgu.
- 16:45 – Elbląg: demonstranci atakują bank, pocztę i centralę telefoniczną. Grupa tysiąca osób na ul. 1 Maja atakuje oddziały milicji i wojska, zostaje oddana salwa w bruk. Ginie zastrzelony Tadeusz Sawicz (według innej wersji został zastrzelony z jadącego samochodu, gdy wychodził z baru).
- 18:00 – Elbląg: sytuacja w mieście opanowana przez oddziały milicji i wojska.
- 18:10 – Szczecin: na rogu al. Piastów przy „Pomorzance” zbiera się ok. 300 osób, rozbite zostają „Delikatesy” przy al. Wojska Polskiego.
- 18:15 – Szczecin: przy pl. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (pl. Zgody) zbiera się ok. 500 osób.
- 18:15 – Elbląg: grupy 20–30 osób zakłócają spokój, błyskawicznie zostają jednak spacyfikowane przez oddziały MO.
- 18:41 – Szczecin: Centralne Stanowisko Kierowania powiadamia o wysłaniu 447 osób ze szkoły MO w Pile, które jadą z Gdańska dwoma trasami – przez Płoty lub Drawsko Pomorskie. Zaleca się nawiązanie łączności ze Stargardem Szczecińskim i Goleniowem oraz powiadamianie, kiedy przekroczą daną miejscowość.
- 19:30 – Gdańsk: Zjednoczenie Przemysłu Okrętowego ogłasza komunikat o zawieszeniu produkcji w Stoczni Gdańskiej im. Lenina i Stoczni Północnej do 21 XII 1970 r.
- ok. 20:00 – Szczecin: przedstawiciele dziesięciu zakładów podejmują decyzję o utworzeniu Ogólnomiejskiego Komitetu Strajkowego. Do strajku przyłączają się kolejne zakłady.
- 20:10 – Szczecin: grupa ok. 100 osób, która wyruszyła od kina „Derby” w kierunku prokuratury, zostaje zaatakowana przez siły ZOMO.
- 20:25 – Szczecin: pojawia się informacja o zawieszeniu hasła: „Popieramy strajk”. Zostaje ono zerwane przez pracownika grupy interwencyjnej ppłk. Jana Fydrycha z kina ,,Colosseum” przy ul. 5 Lipca.
- po 21:00 – Warszawa: Władysław Gomułka po powrocie do domu odbiera telefon od ambasadora ZSRS Aristowa, który zawiadamia, że ma do przekazania list od kierownictwa partii sowieckiej do członków Biura Politycznego KC PZPR. Gomułka, z powodu zmęczenia, każe przekazać przesyłkę współpracownikom.
- 23:00 – Warszawa: w Urzędzie Rady Ministrów ambasador odczytuje składający się z pięciu kilkuzdaniowych akapitów list Józefowi Cyrankiewiczowi. Nadzorcy z Kremla ponownie zwracają uwagę na konieczność szybkiego politycznego i ekonomicznego rozwiązania kryzysu w Polsce.
- 23:10 – Szczecin: dyrektor szpitala płk Zbigniew Szymczak melduje o wypadkach i działalności służby zdrowia KW MO.
- 23:10 – Elbląg: próba podpalenia kiosku „Ruchu”, podpalacz zostaje zatrzymany.
- przed 0:00 – Katowice: Franciszek Szlachcic i Stanisław Kania – docierają do Edwarda Gierka. Ten przyjmuje ich w swoim mieszkaniu, zachowuje się, jakby nie zależało mu na objęciu schedy po Gomułce. Tłumaczy przy tym, że nie domaga na zdrowiu, choruje na pylicę, co jest pozostałością po pracy w kopalni (dla podkreślenia demonstracyjnie kaszle). Szlachcic przemawia: „Edek, widać taki już twój los, żebyś został pierwszym sekretarzem. Jest kilku kandydatów, ale ty się najbardziej na to stanowisko nadajesz”.
kliknij aby powiększyć zdjęcie
kliknij aby powiększyć zdjęcie
kliknij aby powiększyć zdjęcie
kliknij aby powiększyć zdjęcie
kliknij aby powiększyć zdjęcie
kliknij aby powiększyć zdjęcie
kliknij aby powiększyć zdjęcie
kliknij aby powiększyć zdjęcie