- 02:35 – Szczecin: zostaje wydane zalecenie, aby ludziom udającym się do stoczni nie przeszkadzać i nie blokować wejść. Nie podlegają blokadzie statki białej floty, które przewożą ludzi do pracy w Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego i Stoczni Remontowej „Gryfia”.
- 07:11 – Szczecin: w Stoczni Remontowej „Parnica” pojawia się hasło: „Strajk okupacyjny”. Nocna zmiana w hucie „Szczecin” nie wychodzi z pracy – robotnicy zarządzają zebranie i proszą o spotkanie dyrektora. Papiernia „Skolwin” pracuje w 100 proc., „FAMABUD” w 80 proc. Pierwszy oddział nie przystępuje do pracy w „Wiskordzie”. FMS „Polmo” nie pracuje. FK „Załom” nie dowozi ludzi do pracy. Port dowozi ludzi własnymi autobusami.
- 08:30 – Szczecin: pojawiają się kolejne hasła w Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego: „dobro PRL najświętrzym naszym obowiązkiem”, „krew przelana przez robotników nie pójdzie na marne”, „popieramy klasę robotniczą wybrzeża”, „głodny robotnik to nie chuligan”.
- po 8:30 – Warszawa: Władysław Gomułka czyta w swoim gabinecie list z Moskwy. Złości go treść kremlowskiej przesyłki, nerwowo wypytuje: „Co to znaczy »polityczne rozwiązanie«?”. Po lekturze czuje się jeszcze gorzej.
- 08:45 – Szczecin: „Hydroma” strajkuje. W Fabryce Konserw Rybnych przy ul. Dębogórskiej strajkuje 500 osób. Warsztaty Naprawcze Taboru Kolejowego nie przystępują do pracy.
- 08:50 – Szczecin: w Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego pojawia się hasło: „Strajk tak – wandalizm nie”. Robotnicy blokują wejście do budynku administracyjnego.
- 08:55 – Szczecin: nie podejmują pracy Zakłady Mięsne i PPDiUR „Gryf”. Pojawiają się plotki, że stoczniowcy zagrozili zatrudnionym tam podpaleniem, gdyby ci podjęli pracę. Z FMS „Polmo” do Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego udaje się delegacja, na czele z sekretarzem Kozłowskim, celem pertraktacji.
- 09:00 – Szczecin: z zajezdni przy ul. Klonowica wyjeżdżają pojazdy z załogą i transparentami: „Wojsko do koszar”.
- 09:00–10:00: Józef Tejchma w rozmowie z Władysławem Gomułką mówi: „Powinniście podjąć ostatnią w swoim życiu wielką decyzję i odejść [...] Bez tego kryzysu w kraju nie rozwiążemy [...] W partii pojawią się żądania rozrachunku i w rezultacie też [okaże się, że] musicie odejść”. Tejchma wspomina o możliwości wybuchu wojny domowej, a nawet „wojnie polsko-radzieckiej”. Gomułka odpowiada spokojnie: „Czy wy sądzicie, że ja o tym nie myślę?” i pyta, kto przyjdzie na jego miejsce.
- 09:10 – Szczecin: w PPDiUR „Gryf” pracownicy wpuszczani są do zakładu, natomiast nie pozwala się im wyjść. Pojawia się tam hasło: „Chcemy podwyżki 30 procent”, w „Instalu” – „popieramy żądania stoczni”, w porcie: „Wolności i chleba”. Na samochodach MPK widnieją hasła: „Wojsko do koszar”, „Wojsko nie strzelać”, „Wojsko z ludem”.
- 09:25 – Szczecin: autobusy MPK z chwilą dojechania do blokady wojskowej zostają zatrzymane. Przed Stocznią Szczecińską im. Warskiego spokój, na zewnątrz są wystawione transparenty: „Precz ze spleśniałą władzą”, „Robotnik nie chuligan”, „Robotnik nie kradnie”.
- 09:30 – Elbląg: w miejscu śmierci Tadeusza Sawicza zbierają się grupy młodzieży, które rozpraszają się na widok radiowozów.
- 09:40 – Szczecin: na zewnątrz Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego pojawia się hasło: „Dobro Polski Ludowej naszym najważniejszym dobrem”. Robotnicy Stoczni Remontowej „Parnica” wywieszają pod bramą: „Żądamy podwyżki płac i rzeczowych cen”, „Parnica solidaryzuje się z pracownikami innych stoczni”. Strajk ogarnia Centralę Rybną. W „Famabudzie” wywieszony zostaje napis: „Strajk okupacyjny”.
- 10:15 – Szczecin: pracownicy „Wiskordu” strajkują i wiecują.
- 10:30 – Szczecin: papiernia „Skolwin” przerywa pracę.
- 11:00 – Elbląg: ok. 1,5 tys. pracowników „Zamechu” gromadzi się przy bramie, na widok radiowozów rezygnują z wyjścia w stronę miasta.
- 12:00 – Warszawa: do Władysława Gomułki przychodzi lekarz.
- ok. 12:00 – Szczecin: początek negocjacji między reprezentantami OKS a przedstawicielami lokalnych władz. Przedstawiona zostaje lista 21 postulatów strajkujących.
- 14:10 – Police: w ZCh „Police” zostaje powołany czteroosobowy komitet strajkowy, który wysuwa żądania: podwyżka płac o 30 proc., obniżka cen do stanu poprzedniego, nie wprowadzać do zakład wojska i milicji. Komitet zobowiązuje się do zapewnienia ładu i porządku na terenie zakładu. Do Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego jedzie czteroosobowa delegacja oraz dyrektor zakładów Ludwik Mazurek i sekretarz OOP oraz przewodniczący rady zakładowej Kuczera. O godz. 16:00 mają przekazać wiadomość z przeprowadzonych rozmów. Zakład nie pracuje, z wyjątkiem tzw. działki wodnej.
- 14:20 – Warszawa: rozpoczyna się posiedzenie Biura Politycznego KC PZPR. Po kilkunastu minutach pojawia się początkowo nieobecny chory przywódca partii. Mówi, że z powodu stanu zdrowia nie może prowadzić posiedzenia – zrobi to za niego Cyrankiewicz, z którym już wszystko ustalił. Po tym stwierdzeniu, słaniając się, wychodzi. Gremium decyzyjne debatuje z przerwami do godz. 22:00. Obecni na sali początkowo uzgadniają, że Gierek zastąpi Gomułkę, ale tylko na czas jego choroby. Wtedy Józef Tejchma mówi, że połowiczne rozwiązania nie mają sensu i trzeba po prostu wybrać nowego szefa partii. W czasie, kiedy obraduje kierownictwo partii, z koszar w podwarszawskiej Górze Kalwarii zostaje wyprowadzona brygada Wojsk Obrony Wewnętrznej. Dowodzi nią stronnik Gomułki – gen. Grzegorz Korczyński. Wojsko rozpoczyna marsz na Warszawę, by przeciwstawić się puczystom. Gomułka rezygnuje jednak ze stanowiska, zanim dochodzi do fizycznej walki dwu zarysowanych stronnictw wojskowo-partyjnych.
- 15:00 – Elbląg: w miejscu śmierci Tadeusza Sawicza zbiera się grupa 70 osób. Jeden z uczestników nawołuje do wzniesienia pomnika, przechodnie składają kwiaty, milicja wzywa do rozejścia się.
- 15:15 – Szczecin: w rejonie al. Wyzwolenia z samochodu kolportowane są ulotki.
- 15:35 – Szczecin: ok. 500 osób gromadzi się w rejonie pl. Żołnierza Polskiego, róg al. Niepodległości. Zostaje tam skierowana kompania ZOMO.
- 17:30 – Police: do ZCh „Police” wraca delegacja ze stoczni. Odbywa się masówka z załogą (ok. 500 osób) i wyłania trzydziestoosobowy komitet, z czego sześć osób to delegaci do łączności ze stocznią. Wszystkich robotników wypuszcza się z zakładów, które stoją. Pozostał tylko komitet. Na terenie ZCh „Police” znajdują się transparenty i napisy, także o treści pozaekonomicznej, np. „precz z MO i ORMO”.
- 18:00 – Elbląg: z miasta zostają wycofane czołgi.
- 19:35 – Szczecin: płk Kubicki na polecenie sekretarza KW PZPR Antoniego Walaszka przewozi autokarem i wozem wojskowym komitet strajkowy ze Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego.
kliknij aby powiększyć zdjęcie
Szczecin. Karetka pogotowia ratunkowego pomiędzy dwoma czołgami blokującymi dostęp do KW PZPR
kliknij aby powiększyć zdjęcie
Szczecin. Wojsko na al. Wyzwolenia
kliknij aby powiększyć zdjęcie
materiały SB notatka urzędowa 19.12.1970 r.
kliknij aby powiększyć zdjęcie
Szczecin Strajk w stoczni im. Adolfa Warskiego. Grudzień 1970 r.