Marzec ’68 był, podobnie jak pozostałe „polskie miesiące”, okresem szczególnego natężenia komunistycznej propagandy. Tym razem jej wrogami byli zarówno protestujący studenci, intelektualiści (zwłaszcza pisarze), jak i osoby pochodzenia żydowskiego. Działania propagandowe przybierały zróżnicowany charakter. Główny ciężar złożono na barki prasy, w mniejszym stopniu wykorzystywano radio czy raczkującą dopiero telewizję. Wydano także szereg ulotek i broszur propagandowych. Publikacje propagandowe miały dwoisty charakter – obok tych przeznaczonych do powszechnego kolportażu pojawiały się także druki do „użytku wewnątrzpartyjnego”, z reguły o znacznie ostrzejszym charakterze. MSW kolportowało także ulotki o otwarcie antysemickim lub zniesławiającym charakterze, pozorując jednak ich „spontaniczne” powstanie (wydawano je np. na słabej jakości powielaczach spirytusowych). Charakterystycznym dla Marca ’68 było organizowanie masówek w fabrykach oraz wieców w większych miastach, których uczestnicy przyjmowali rytualne rezolucje, potępiające „wichrzycieli”, ich „inspiratorów”, „syjonistów” oraz „bankrutów politycznych”.
Poniżej podajemy przykłady marcowej propagandy.